صفحه بعدی
صفحه قبلی
رامگاه هالیکارناسوس که در جنوبشرق ترکیهی امروزی قرار دارد، مقبرهای بود که آرتمیسیا در ۳۵۳ قم بهدنبال مرگ همسرش، ماسولوس، پادشاه کارنیا، در آسیای کوچک ساخت. براساس افسانهای، ارتمیسیا خاکسترهای ماسولوس را با آب درآمیخت و آن را نوشید. آرامگاه بزرگ از مرمر سفید ساخته شده بود و براساس حدسیات ۴۵ متر ارتفاع داشت.
طراحی پیچیدهی این ساختمان که از سه لایهی مستطیلی ساخته شده است، احتمالاً تلاشی برای آشتیدادن سبکهای معماری لیسیایی و یونانی و مصری بوده است. لایهی اول پایهای ۱۸ متری از پلهها بود و لایهی دوم ۳۶ ستون ایونی داشت و لایهی سوم سقفی هرمیشکل بود. قسمت بالای مقبره با چهار مجسمه تزیین شده بود و ارابهی ششمتری مرمری شامل چهار اسب هم روی آن قرار داشت.
آرامگاه هالیکارناسوس طی زلزلهای در قرن سیزدهم میلادی نابود شد و بقایای آن بعدها بهعنوان پایههای قلعه بهکار رفتند. در سال ۱۸۴۶ م، بقایایی از حاشیههای تزیینی آرامگاه از قلعه استخراج شدند و امروزه، همراه با دیگر یادگارهای محل هالیکارناسوس در موزهی بریتانیایی لندن نگهداری میشوند.
صفحه بعدی
صفحه قبلی