غول رودس

غول رودس مجسمه‌‌ی برنزی عظیمی از هلیوس، خدای خورشید، بود که رودیایی‌ها آن را در قرن سوم ق‌م در مدت ۱۲ سال ساختند. شهر رودس در اوایل قرن چهارم ق‌م زیر سلطه‌ی مقدونی‌ها بود. بر‌اساس افسانه‌ای، رودیایی‌ها ابزارها و تجهیزات باقی‌مانده‌‌‌ی مقدونی‌ها را فروختند تا غول رودس را بسازند. این مجسمه را که چارس طراحی کرده بود، ۳۰ متر ارتفاع داشت و بلندترین مجسمه‌ی در جهان باستان به‌شمار می‌رفت. این مجسمه تقریباً در ۲۸۰ ق‌م ساخته شد و به‌مدت ۶۰ سال پابرجا بود تا اینکه بر‌اثر زلزله‌ای از بین رفت و دیگر هرگز بازسازی نشد. صدها سال بعد، اعراب به رودس حمله کردند و بقایای مجسمه را به‌عنوان اوراق فلزی فروختند؛ به‌همین‌دلیل، باستان‌شناسان اطلاعات زیادی درباره‌ی موقعیت دقیق مجسمه و ظاهر آن ندارند. به‌باور اغلب آن‌ها، این مجسمه تجسمی برهنه از خدای خورشید بود که یک مشعل را در یک دست و نیزه‌ای را در دست دیگر نگاه داشته بود. بر‌اساس باوری دیگر، هر‌کدام از پاهای مجسمه در یک طرف بندر قرار داشت؛ اما اغلب پژوهشگران امروزی موافق هستند که پاهای مجسمه برای پشتیبانی از وزن زیاد آن به یکدیگر چسبیده بودند.

صفحه بعدی

صفحه قبلی